Parcours

Het parcours dat we hebben uitgekozen zal een zeer uitdagend karakter hebben, waarin teams van twee personen, een strijd aangaan met zichzelf en de altijd aanwezige elementen. In alle etappes hebben we dit jaar nieuwe onverharde paden, waterkeringswerken en andere routekeuzes opgenomen.

Foto Etappes 2016 Parcours

Etappes 2016

Bekijk hier alle etappes van 2016

Foto 2016 POI Parcours

2016 POI

Bekijk hier alle Points of interest van 2016

Onbekende paden en wegen

Dit is het gebied van de 11 historische steden, verlaten en desolate gehuchten, de imposante waterkeringswerken, het waddengebied, de Fryske Wâlden, nieuwe landaanwinningen, meren en waterstromen en natuurlijk het andere Friesland met bossen, heidevelden, veenkoloniën en adellijke landhuizen. Alles mooi, puur en soms verrassend ongerept. Deelnemers zullen op plekken komen en waar ze waarachtig het bestaan niet eens van wisten. Zelfs de lokale mountainbikers komen over paden die hun onbekend waren.

afbeelding Parcours

Beleef de uitzonderlijke diversiteit en gastvrijheid van Friesland.

Voor veel teams zal het echter ook een strijd worden met zichzelf, met het stemmetje, dat voortdurend roept: “stop er maar mee, hou er mee op, nu is het genoeg geweest...” Deze marathon zal een groot beroep doen op de veelzijdigheid van de teams: uithoudingsvermogen, kracht, teamgeest, wilskracht en stressbestendigheid. Het zal zelfs voor de topteams een ware krachtmeting met elkaar worden. De race voert door gebieden waar puur uithoudingsvermogen het sleutelwoord is. Voor de meesten zal het geen gemakkelijke opgave worden maar de beloning ligt aan de eindstreep waar je het echte mountainbike 11 steden kruisje in ontvangst mag nemen wanneer de stempelkaart volledig is afgestempeld.

afbeelding Parcours

Zie het zo: wanneer je het 11-stedengevoel samen met de mountainbikebeleving wilt ervaren kom dan in september 2016 naar het noorden. De enige voorwaarde is dat de training voor dit evenement vanaf mei als een rode draad door je agenda loopt. Zonder training zal het einde dan waarschijnlijk ergens in het zuiden van Friesland liggen.

In een vorige editie kwam een deelnemer over de finish en was totaal uitgeput. Ik vroeg hem of het wel ging. Zijn antwoord was: alles doet pijn, ik heb spierpijn op plaatsten waar ik niet eens wist dat ik daar spieren had, ik heb onderweg gehuild, gevloekt en geschreeuwd. Maar vergeet 1 ding niet, dat zijn emoties en emoties kun je uitschakelen.....  Een week later hoorde ik uit betrouwbare bron dat hij de maandagochtend daarna niet meer lopend van de trap af kon komen en drie dagen niet heeft kunnen zitten door de vele blaren op zijn kont. Inmiddels hebben we alweer een mail van hem gehad dat hij ook dit jaar weer van de partij zal zijn.